آب نماد ثروت است!

 چهار ماه گذشته را به گزارش خبرهایی از اتیوپی و کنیا در باره آب گذرانده ام. این دو کشور طلایه دار بحران جهانی عن قریب بر سر آب هستند. در ژانویه سال میلادی جاری بعد از آنکه به اتیوپی رسیدم، مدیر یکی از سازمانهای غیردولتی امور آب به من گفت:”الکس، همانطوری که می دانی، جنگ جهانی سوم بر سر آب خواهد بود، نه بر سر نفت.” طی چند ماه بعد من مشابه این حرف را از امدادگران و محققان مختلفی در سراسر آن منطقه شنیدم. در آن کشورها، زنان هر روز برای جمع آوری آب کیلومترها راه می روند، کاهش آب رودخانه ها کشاورزان آفریقایی را به جان هم انداخته و به منازعات مرگباری کشانده و تلاش برای آبیاری مناطق کشاورزی نیز باعث کاهش ذخایر آبی شهرها شده است. تصویر بزرگتری که خبرهای کوچکتر به آن اشاره دارد، فاجعه زیست محیطی قحطی آب و مناقشه بر سر منابع آن است که میلیونها نفر را با تبعاتش مبتلا خواهد ساخت.

از نظر آمریکایی ها طرفداری از محیط زیست به‌طور سنتی فقط به معنای حفظ زیبایی طبیعی و حفاظت از طبیعت در برابر تمدن بوده است. اما در شرق آفریقا این با معنایطرفداری برای حفظ حیات بشر یکسان است. در اینجا وقتی اکوسیستمها نابود می شوند، مردم، حتی همانهایی که آسیب را وارد می سازند، مستقیما در معرض خطر قرار می گیرند . ماجرای آفریقایی هایی که در دریاچه ویکتوریا به دنبال ماهی می گردند یا بر سر چراگاه برای احشام خود با هم می جنگند، ظاهرا برای مخاطبان خبری آمریکایی اهمیت خاصی ندارد. اما این اخبار کوچک از آن جهت اهمیت دارند که ما را از بلایی مطلع می سازند که بر سر کره زمین به عنوان یک کل زیست شناسانه خواهد آمد. وقتی بر سر دسترسی به منابع اساسی مانند آب میان کسانی که برای ادامه حیات مستقیما به زمین زیر پایشان وابسته اند درگیری پیش می آید، همین به خودی خود یادآور نکته مهمی برای ما است. به رغم تفاوتی که ما میان بقای محیط زیست طبیعی و خوشبختی خود قائل هستیم، سلامتی زمین و سلامتی انسان در واقع یکی است و عین هم.

نوشته: الکس استونهیل

الکس استونهیل، روزنامه نگاری مستقر در سیاتل آمریکا و از موسسان موسسه پروژه زبان مشترک است 

ترجمه: جمشید سلمانیان